ROMA

Vandaag ben ik (toch nog een dag eerder dan gepland) al in Rome aangekomen. Wat dat betreft heeft John gelijk gehad. Ik moet er wel bij zeggen dat ik - voor het eerst deze reis - 20 km noodgedwongen met de bus heb gereisd. De weg die ik had uitgekozen om Rome te bereiken (een kleine secundaire weg) werd zo druk en vooral fanatiek bereden (wel weinig vrachtverkeer) dat verder lopen niet verantwoord was. Ik heb een paar keer de berm in moeten springen om niet van mijn sokken gereden te worden. Ik was toch van plan het verhaal nog te kunnen navertellen. Ik ben dus gestopt met lopen bij een bushalte, ben daar op de bus gestapt (die na een uur kwam) en ben weer uitgestapt aan de rand van Rome, waar weer trottoirs waren en ik zonder gevaar voor eigen leven rustig de stad in kon lopen. Dat laatste stuk tot aan de kerk van San Giovanni in Laterano (Sint Jan van Lateranen) waren toch nog ruim 10 km. Deze kerk is het eindpunt van de Franciscaanse voetreis, omdat Franciscus in deze basiliek (waar toen de paus ook zijn zetel had) van de paus de goekeuring heeft gekregen voor zijn nieuwe orde.

Tegenover deze mooie kerk (de moeite waard om van binnen te bekijken) staat een groot monument wat aan deze gebeurtenis refereert (iemand anders staat - beter gezegd zit - op de foto).

Ik moet eerlijk zeggen dat het een geweldig gevoel is om na bijna 3 maanden en na ruim 2100 wandelkilometers over de Via Nomentana en de Via Tiburtina (straten die er - net als de bekende Via Appia - al in de tijd van de Romeinen waren) richting het centrum van Rome te stappen. Rome was - zoals gezegd - niet het doel van de reis, maar wel het eindpunt. Een aantal momenten die ik in deze mooie periode heb meegemaakt komen dan nog eens kort als een film voorbij.

4 November
4 November is een bijzondere dag. Niet alleen is mijn zus vandaag jarig (gefeliciteerd Corrie), maar de Italianen hebben deze dag (waarop in de Eerste Wereldoorlog in 1916 veel soldaten vielen in de strijd met Oostenrijk) uitgeroepen als de nationale dag waarop strijders en oudstrijders worden herdacht. Veel plaatsen hebben een straat of plein "IV Novembre" genoemd. Vanmorgen trof ik in Monte Libretto deze kleine optocht aan van plaatselijke notabelen - voorafgegaan door een klein groepje militairen - op weg naar een oorlogsmonument.

Voorlopig einde van deze weblog
Voor mij zit met deze bijdrage mijn reis erop. Morgen ga ik nog langs het Vaticaan en daarna ga ik Mieke ophalen van het vliegveld. De weersverwachting voor de komende week is uitstekend dus dat belooft op alle fronten nog een mooie week hier in Rome te worden. Eind volgende week hoop ik weer in Nederland te zijn en dan langzamerhand mijn "gewone" leventje weer op te pakken. Maar dan wel met een met een grandioze ervaring rijker. Ik hoop en verwacht dat ik met deze ervaring mijn leven samen met Mieke verder kleur en inhoud kan geven.

Ik wil vanaf deze plek iedereen die mij heeft gesteund bedanken. Dat geldt natuurlijk in de eerste plaats voor Mieke. Dankzij haar nimmer aflatende en onvoorwaardeljke steun heb ik het gered. Maar ook alle familie, vrienden en collega's die via deze weblog, email, SMS of telefoon mij hebben gesteund allemaal hartelijk dank. Tenslotte wil ik alle mensen die ik onderweg heb ontmoet (en dat zijn er intussen een heleboel) bedanken voor het leuke samenzijn dat we - soms kort, soms een hele avond, soms een aantal wandelkilometers - hebben gehad. Ook dat maakt van zo'n reis een boeiend avontuur.

A tutti: grazie per tutti
Ciao

Poggio Mirteto

Na een trip van 32 km kwam ik vanmiddag om vijf uur aan in Poggio Mirteto. Een leuk stadje boven op een steile heuvel. Ik had niet verwacht hier een internet-point aan te treffen, maar het mooie plaatsje is groter dan ik dacht. Op de plaatselijk piazza trof ik bijgaand richtingbord aan (het was al donker). Maar met de flitser kwam het toch aardig in beeld. Rome begint nu wel heel dichtbij te komen...




Schoenen
Ik heb maar eens foto gemaakt van mijn schoenen. Ik heb uitgerekend dat zij ieder op weg naar Rome zo'n kleine twee miljoen stappen hebben gezet. De zolen zien er nog prima uit (al moet ik wel zeggen dat ik stenen met scherpe punten steeds meer begin te voelen). Maar het leer aan de bovenkant (met name bij de "vouw" van de tenen) begint te scheuren (ik heb ze wel regelmatig ingevet). Zij zijn dus zondag in Rome letterlijk aan het eind van hun latijn. Na deze reis komen ze op een mooi plekje te staan als aandenken aan een mooie reis. Voor mijn toekomstige wandelingen met Mieke zal ik naar een nieuw paar moeten gaan uitkijken.

GPS
Ik deze reis heel veel gebruik gemaakt van een GPS. Dat is een apparaatje (op oplaadbare batterijen) dat in staat is op basis van signalen van satellieten tot op een paar meter nauwkeurig je positie te bepalen. Ik heb er dan een met wat extra "toeters en bellen", zoals een hoogtemeter, een kompas, een onderliggende (groffe) kaart, kilometer teller (zo weet ik dus hoeveel kilometer ik heb gelopen), tracklog (geeft op de kaart aan hoe en waar ik heb gelopen) enz.
Deze GPS heeft mij (vooral in het laatste deel vanaf Firenze) vaak geholpen en mee voorkomen dat ik fout liep.

Stroncone

Vandaag ben ik aangekomen in Stroncone en heb ik na twee dagen het Rieti-dal achter me gelaten. Stroncone ligt op 5 km afstand van Terni. Omdat er in Stroncone geen internet is ben ik even met de bus naar Terni gegaan. Gezien de grootte van de plaatsjes waar ik de komende dagen kom, verwacht ik dat ik voor zondag geen internet meer tegenkom en dat dit tot Rome mijn laatste weblog is. Natuurlijk zal ik - eenmaal aangekomen in Rome - jullie hiervan op de hoogte brengen.

Cammino di Francesco
De afgelopen twee dagen (zondag en maandag) ben ik in een soort U-bocht door het Rieti-dal gewandeld. Daarbij heeft mijn route grotendeels het daar uitgezette wandelpad "Cammino di Francesco" gevolgd. Dit is een route langs plaatsen waar Franciscus is geweest en waar nu een klooster is: Poggio Bustone, Rieti (2 stuks) en Greccio. Als jullie meer van deze wandelroute willen lezen (in het Italiaans) of plaatjes kijken: klik dan hier.
Van het klooster in Greccio, dat als het ware hoog tegen een berg is geplakt, heb ik een foto gemaakt:

Rieti

Vandaag ben ik - na een aantal dagen op plaatsen te hebben gezeten zonder internetfaciliteiten - aangekomen in Rieti. Dat ligt hemelsbreed op minder dan 100 km afstand van Rome, maar ik heb toch nog zo'n 150 km te wandelen. Mijn kilometerteller staat nu bijna (op 10 km na) op 2000 km. Ik verwacht vandaag over een week (op zondag 5 november a.s.) in Rome aan te komen. Ik ben hier in Rieti heel gastvrij ontvangen door de Franciscanen op het laatste deel van mijn Franciscaanse voetreis. Vanvond eet en slaap ik in het Oasi Franciscana San Antonio al Monte net buiten de stad Rieti. Een mooi en gastvrij "hotel" in een uistekende ambiance.

Spoleto
Na Montefalco heb ik nog Bevagna en Spoleto bezocht. Allemaal mooie oude plaatsen met een middeleeuws centrum. In Spoleto heb ik natuurlijk ook de beroemde dom bezocht. Met name de fresco's achter het altaar hebben op mij grote indruk gemaakt. Ik heb geprobeerd de frisheid te vangen in bijgaande foto. De zon door het kerkraam viel net op een deel van de fresco. Dat was voor mij erg mooi. Voor de foto wat minder.



Ponte delli Torri
Bij het verlaten van Spoleto ben ik over de Ponte delli Torri gegaan. Een brug uit de 14e eeuw, die alleen geschikt is voor voetgangers en tevens een aquaduct is. Ook Goethe heeft in zijn Italiaanse Reis (die ik al eens eerder op mijn voetreis ben tegengekomen) over deze brug geschreven. Het is een hele mooie manier om de indrukwekkende stad Spoleto te verlaten.


Rieti-dal
Gisteren ben ik het Rieti-dal ingetrokken via een mooie route vanaf Ferentillo en via Polino. Onderweg heb ik bijgaande foto gemaakt van een mooie grazige weide omzoomd met bomen in herfsttooi. En dat bij een temperatuur van 25°C. Ik voelde me heel bevoorrecht om daar op dat moment te mogen wandelen.