woensdag 4 oktober 2006

Bologna

Gisteren ben ik na 200 km tippelen door de PO vlakte aangekomen in Bologna. De hoofdstad van Emilia Romagna. Maar Bologna (ongeveer 400.000 inwoners, waarvan 100.000 studenten) is ook een belangrijke stad door zijn geschiedenis (opgericht in 500 voor Christus door de Etrusken), zijn oude universiteit (opgericht in 1100), zijn cullinaire traditie (je kunt hier voortreffelijk eten en drinken) en het fraaie oude centrum met veel "arcaden"straten (zie foto).
Vandaag is het een feestdag in Bologna (vergelijkbaar met een vrije dag in Nederland) dus alle openbare gebouwen en de meeste winkels zijn dicht. Hier in Italië is het traditie dat op de feestdag van de patroon heilige van een stad of dorp dit o.a. wordt gevierd met een vrije dag. Vandaag is dus de feestdag van San Petronio. De stad doet daarom vandaag wel een stuk minder bruisend aan dan toen ik gisteren aankwam. Toch heb ik nog de basiliek en het stadmuseum bekeken, die waren gelukkig wel open (openingstijden van de zondag).
Ik heb er nu zo'n 1.400 km opzitten en ben daarmee ongeveer op tweederde van mijn voetreis. Dus nog ruim 700 km te gaan. Precies gisteren was ik 50 dagen onderweg. Een snelle rekenaar zou zeggen: dus over 25 dagen ben je in Rome. Maar dat zal waarschijnlijk niet lukken, omdat de komende 700 km bijna allemaal over heuvelachtig terrein gaat (en dat gaat nu eenmaal niet zo snel als een vlak parcours).

PO-vlakte
De afgelopen 6 dagen ben ik door de PO-vlakte gelopen. Voor een deel is het meegevallen: mooie stadjes zoals Montagnana en Ferrara en geen muggen (ook geen rijstvelden gezien).
Maar soms was het ook moeilijk: niet altijd was het beloofde hotel of B&B aan het einde van de route (en moest ik uitwijken).
De route was vaak saai met weinig afwisseling : veel (reeds geoogste) maisakkers (je weet wel: polenta). De fietsroute maakte ook nogal eens gebruik van drukke verkeerswegen. Dat is echt heel vervelend lopen, omdat die Italiaanse automobilisten maar een doel hebben: hard rijden en daar moet alles voor wijken (uitzonderingen zijn er gelukkig ook).
Ik ben dan ook blij dat ik weer aan een mooie, interessante en rustige route kan beginnen.

Via dei Degli
Vanaf morgen begin ik met de Via dei Degli (letterlijk vertaald: Weg van de Goden). Dat is een oude wandelroute tussen Bologna en Florence. Deze route dankt zijn naam aan de bergen en plaatsen langs de route met de volgende verwijzingen naar goden uit de Griekse oudheid:
- Monte Adone (Adonis)
- Monte Venere (Venus)
- Monzuno (Juno)
Deze route is al in gebruik genomen in de tijd van de Romijnen en maakte toen deel uit van een heel stelsel van Romeinse verbindingswegen. Het is een oude weg die twee belangrijke, oude centra (Bologna van de PO-vlakte en Florence van Toscane) met elkaar verbond. In de middeleeuwen hebben duizenden pelgrims van deze route gebruik gemaakt om vanuit de PO-vlakte de Appenijnen over te steken richting Rome.

Reacties
Afgelopen dagen heb ik van veel mensen via een commentaar of via een email reactie gehad op mijn weblog. Ik hoop dat jullie er begrip voor hebben dat ik door tijdgebrek en vaak moeilijk (en duur) toegang tot internet ik niet in staat ben om iedereen persoonlijk van antwoord te voorzien. Bij deze dank ik een ieder voor zijn/haar reactie(s), ik lees ze graag en ze zijn wat mij betreft nog steeds van harte welkom. Ik wil voor één persoon een uitzondering maken: Arie Drevers. Hij heeft binnen een dag ervoor gezorgd dat Mieke weer "on line" was, zodat wij o.a. via email weer met elkaar kunnen communiceren en hij zorgt iedere keer weer voor commentaar op mijn trip en houdt me op de hoogte van het wel en wee van mijn voetbalkluppie. Arie bedankt!

Tweede prijsvraag
Iedereen weet dat er in Pisa een scheve toren staat. Pisa is haast synoniem voor een scheve toren. Toch heeft Pisa daar geen patent op. Ik ben de afgelopen dagen in twee plaatsen geweest waar ik tot mijn verwondering ook een scheve toren aantrof. Ik heb daarvan onderstaand twee foto's geplaatst (niet zelf gemaakt, het valt mij niet mee om een scheve toren ook scheef op een foto te krijgen).
Mijn vraag aan jullie is: in welke twee plaatsen in Italië staan die twee scheve torens.

Degene die als eerste het goede antwoord heeft ingestuurd krijgt van mij een kaart toegestuurd vanuit Florence.
De voorwaarden zijn weer hetzelfde als de vorige keer:
- liefst antwoorden via het commentaar op de weblog
- als dat niet lukt mag je ook een mail versturen naar cees@vanbeek.com
- iedereen mag meedoen
- de winnaar is degene met het eerste complete goede antwoord (twee goede plaatsen in Italië).
Voor de google-aars (schrijf je dat zo?) onder jullie: het zal niet meevalen om te googlen met een foto. Succes!

zondag 1 oktober 2006

Ferrara

Vanmiddag ben ik de rivier de Po overgestoken en heb ik mijn rugzak afgedaan (en tijdelijk achtergelaten) in een hotelletje in Ferrara; een stad van gelijke groote als Arnhem (135.000 inwoners). De stad kende zijn hoogtepunt rond 1500 en heeft om deze reden een groot oud centrum met veel kastelen, villa's en kerken. Ik heb nog niet alles gezien (zal me ook niet lukken), maar wat ik ervan gezien gezien is zeker de moeite waard.

Italianen en hun huis
Iedere Italiaan die een beetje geld heeft, koopt een huis (of laat er een bouwen) aan de rand van de stad en zodra het klaar is (of als ze nog aan het bouwen zijn) wordt er een groot hek omheen gezet. Er komt ook een poort die automatisch en op afstand kan worden geopend en gesloten. Om de bewaking helemaal compleet te maken wordt een waakhond aangeschaft die bij iedere voorbijganger die niet in een auto zit aanslaat. Zo word ik regelmatig tijdens mijn reis door Italië (en dan met name de PO-vlakte) begeleid door een vals klinkend hondenkoor.

Ook de bakker komt niet binnen de veilige omheining. De meeste poorten zijn dan ook - naast een bel, een afstand video en een brievenbus - voorzien van een kastje met het opschrift PANE, waar de bakker de dagelijkse verse bestelling in deponeert.

Jachtseizoen
Dit weekend is in Italië het jachtseizoen weer begonnen. Dat was duidelijk te horen (regelmatig wordt er geknald) en te zien. Je kunt je afvragen wat je het beste op je bord kunt krijgen (als geen vegetariër bent, wat dat is natuurlijk het allerbeste):
- vlees uit bio-industrie,
- een kluifje van scharrelvee of
- een stukje wild.
Hoewel we met zijn allen flink te hoop lopen tegen het jagen op wild, is wild eigenlijk het enige "vee" dat volgens mij met het predikaat "scharrelvee" mag rondlopen.