ROMA

Vandaag ben ik (toch nog een dag eerder dan gepland) al in Rome aangekomen. Wat dat betreft heeft John gelijk gehad. Ik moet er wel bij zeggen dat ik - voor het eerst deze reis - 20 km noodgedwongen met de bus heb gereisd. De weg die ik had uitgekozen om Rome te bereiken (een kleine secundaire weg) werd zo druk en vooral fanatiek bereden (wel weinig vrachtverkeer) dat verder lopen niet verantwoord was. Ik heb een paar keer de berm in moeten springen om niet van mijn sokken gereden te worden. Ik was toch van plan het verhaal nog te kunnen navertellen. Ik ben dus gestopt met lopen bij een bushalte, ben daar op de bus gestapt (die na een uur kwam) en ben weer uitgestapt aan de rand van Rome, waar weer trottoirs waren en ik zonder gevaar voor eigen leven rustig de stad in kon lopen. Dat laatste stuk tot aan de kerk van San Giovanni in Laterano (Sint Jan van Lateranen) waren toch nog ruim 10 km. Deze kerk is het eindpunt van de Franciscaanse voetreis, omdat Franciscus in deze basiliek (waar toen de paus ook zijn zetel had) van de paus de goekeuring heeft gekregen voor zijn nieuwe orde.

Tegenover deze mooie kerk (de moeite waard om van binnen te bekijken) staat een groot monument wat aan deze gebeurtenis refereert (iemand anders staat - beter gezegd zit - op de foto).

Ik moet eerlijk zeggen dat het een geweldig gevoel is om na bijna 3 maanden en na ruim 2100 wandelkilometers over de Via Nomentana en de Via Tiburtina (straten die er - net als de bekende Via Appia - al in de tijd van de Romeinen waren) richting het centrum van Rome te stappen. Rome was - zoals gezegd - niet het doel van de reis, maar wel het eindpunt. Een aantal momenten die ik in deze mooie periode heb meegemaakt komen dan nog eens kort als een film voorbij.

4 November
4 November is een bijzondere dag. Niet alleen is mijn zus vandaag jarig (gefeliciteerd Corrie), maar de Italianen hebben deze dag (waarop in de Eerste Wereldoorlog in 1916 veel soldaten vielen in de strijd met Oostenrijk) uitgeroepen als de nationale dag waarop strijders en oudstrijders worden herdacht. Veel plaatsen hebben een straat of plein "IV Novembre" genoemd. Vanmorgen trof ik in Monte Libretto deze kleine optocht aan van plaatselijke notabelen - voorafgegaan door een klein groepje militairen - op weg naar een oorlogsmonument.

Voorlopig einde van deze weblog
Voor mij zit met deze bijdrage mijn reis erop. Morgen ga ik nog langs het Vaticaan en daarna ga ik Mieke ophalen van het vliegveld. De weersverwachting voor de komende week is uitstekend dus dat belooft op alle fronten nog een mooie week hier in Rome te worden. Eind volgende week hoop ik weer in Nederland te zijn en dan langzamerhand mijn "gewone" leventje weer op te pakken. Maar dan wel met een met een grandioze ervaring rijker. Ik hoop en verwacht dat ik met deze ervaring mijn leven samen met Mieke verder kleur en inhoud kan geven.

Ik wil vanaf deze plek iedereen die mij heeft gesteund bedanken. Dat geldt natuurlijk in de eerste plaats voor Mieke. Dankzij haar nimmer aflatende en onvoorwaardeljke steun heb ik het gered. Maar ook alle familie, vrienden en collega's die via deze weblog, email, SMS of telefoon mij hebben gesteund allemaal hartelijk dank. Tenslotte wil ik alle mensen die ik onderweg heb ontmoet (en dat zijn er intussen een heleboel) bedanken voor het leuke samenzijn dat we - soms kort, soms een hele avond, soms een aantal wandelkilometers - hebben gehad. Ook dat maakt van zo'n reis een boeiend avontuur.

A tutti: grazie per tutti
Ciao