Singen

Vulkanen
Vanmiddag aangekomen in Singen, na een mooie wandeling over en tussen de vulkanen van de Hegau. Ik heb vandaag wel een beetje gesmokkeld. Ik heb er van de vier maar 2 beklommen. Iedere vulkaan is 300 m klimmen en afdalen. Hoewel ze wel allemaal verschillend zijn lijken ze wel allemaal op elkaar: mooie uitzichten boven op de top, er staat overal een ruïne van een oud kasteel uit de middeleeuwen, het zijn stijle hellingen (vaak meer dan 20%) om er te komen en ervan af te komen.


Umweltschutz (milieubescherming)
Een van de dingen die me hier in Duitsland opvalt is de grote aandacht voor het milieu. Dat is wel een heel groot verschil met Frankrijk, maar ook wij Nederlanders kunnen wat dat betreft wel wat van onze Oosterburen leren. Heel veel huizen zijn voorzien van een zonne-energie installatie zowel voor het maken van warmte als voor het opwekken van elektriciteit. Ik ben er nog niet achter of dit ook door overheidssubsidie wordt gestimuleerd, maar die Duitsers doen het toch maar. In Nederland zijn het nog uitzonderingen die zoiets doen.
Op een aantal - meestal hoog gelegen plaatsen - staan moderne windmolens met een vermogens van 1 MW of meer. Ik weet dat het toepassen van windenergie in Nederland sterk wordt tegengehouden door de bestemmingsplannen, maar hier hebben ze volgens mij een beter evenwicht gevonden tussen het milieuvoordeel van windenergie en de horizonvervuiling die dat oplevert. Van geluidhinder of (trek)vogelvernietiging door de molens heb ik hier niets gemerkt.
Ook de gescheiden inzameling van afval is hier heel ver doorgevoerd en in stadcentra tref je geen kauwgum op straat aan.

Geologie
Zo´n voetreis is ook een heel mooie reis door de geschiedenis van onze aardbol. In iedere regio tref je een andere grondsoort aan en die vertelt iets over de geschiedenis van dat stukje aarde.
In Lotharingen was het vooral vette klei, die - zeker na regenbuien - flink aan je schoenen bleef plakken.
In de Vogezen zag je veel rotsblokken van mooie rode zandsteen. In die zandsteen zaten dan vaak weer kiezelstenen. Ik ben geen fysisch geoloog (daarvoor moet je bij Michiel zijn) maar blijkbaar is deze zandsteen in twee fasen ontstaan. Deze relatief zachte steen is veel gebruikt bij de bouw van (oude) huizen, kerken enz. Door die rode kleur zijn dat heel mooie gebouwen (bijv. het klooster van Mont St. Odile).
Het Rijndal bestaat (hoe kan het ook anders) uit rivierklei.
In het eerste deel van het Zwarte Woud kom je vergelijkbaar gesteente tegen als in de Vogezen (zandsteen) maar dan minder mooi gekleurd en graniet. Verderop wordt het een kalkgesteente (samengedrukte schelpen ?) .
In de Hegau hebben vulkanen (10 miljoen jaar geleden) in combinatie met de Iaatste ijstijden het landschap bepaald. Dat levert op de hellingen zand met basaltachtige stenen op. Op het vlakke zijn het meer zand en stenen die zijn achtergelaten door de gletsjers die hier vanaf de Alpen het landschap vulden.
Ik zou van al die stenen heel graag een mooi exemplaar mee willen nemen voor de stenenverzameling van Mieke in onze tuin, maar helaas is de ruimte (en het gewicht) in mijn rugzak beperkt.