Hartelijk
De mensen hier zijn (net als in Frankrijk) heel hartelijk. Iedereen groet je (daar valt nog een verhaal op zichzelf over te vertellen, hoe mensen in verschillende regio´s groeten, komt misschien nog). Als er even tijd is willen ze weten waar je vandaan komt, waar de reis naar toegaat enz. Als ze dan uiteindelijk horen dat ik naar Rome ga, beginnen ze te vragen: hoe lang, wat is de route enz.
Als je in een hotel of Gastzimmer vraagt of er een wasserij in de buurt is dan bieden ze spontaan aan om mijn kleren te wassen. Zo heb ik ook al twee keer (gratis) gebruik van internet mogen maken (zoals nu) via de PC van het hotel. De meeste hotels hebben geen internet point voor gasten.
Zwarte woud
Het Zwarte Woud is een erg mooie streek en valt in drie stukken in te delen:
- Hoch Schwarzwald, vanaf Freiburg tot Achdorf
- Hegau, een relatief vlak deel met daarin 7 kegels van oude gedoofde vulkanen, vanaf Achdorf tot Singen
- Regio Bodensee, vanaf Singen tot Konstanz
Ik zit nu midden in Hegau. Het eerste stuk gaat tot 1200 m hoogte. Daar heb ik op een top reeds een vooruitblik gehad op wat me wachten staat: de Alpen. Het leek net of ik weer met Mieke dit voorjaar in de Piemonte was, ook daar hadden we - bij helder weer - uitzicht op de Alpentoppen.
Gisteren en eergisteren heb ik het grootste deel van de dag gelopen door de Wutachschlucht. Dat is een ravijn (schlucht) uitgesleten door de rivier Wutach (=woedend aqua). Het is de Ardeche in het klein, maar minstens net zo mooi en zonder kano´s.
Foto´s van de Wutachschlucht
Aan de stamtafel in Hinterzarten
Ik kwam in Hinterzarten - puur bij toeval - terecht in een Italiaans restaurantje van Franco uit Calabrië. Daar kwamen ook een aantal "locals" hun pizza eten en die kwamen net als ik terecht aan de stamtafel. Dat gezelschap bestond o.a. uit een Nederlander die op kostschool had gezeten bij de Jezuïten in Oudenbosch. Daar stak ik met een jaartje bij de broeders in Huibergen natuurlijk maar mager bij af. Hij heeft daar een reisbureau dat cruises organiseert op de Rijn. Verder zat daar ook een "schwaab" uit Beieren, die een aantal uitspraken had die ik jullie niet wil onthouden:
Do wo man lebt muss man das Wasser drinken und die Kartoffeln essen
Dumm geboren worden ist kein Schande aber dumm sterben ist furchtbar (=angstaanjagend)
Zoals jullie zullen begrijpen het was een erg gezellige avond. Voor de duidelijkheid dat maak je maar af en toe mee dat het zo loopt.
Vragen van Arie
Arie had in zijn reactie nog een paar vragen, waar ik graag antwoord op wil geven.
De route van Freiburg naar Hinterzarten ging over gemakkelijke terrein (wel een groot hoogteverschil) en die heb ik gelopen in 6,5 uur (netto looptijd). Ik ben 8 uur onderweg geweest, dus flinke pauzes onderweg om te eten en te rusten.
Meestal kom ik wel een aantal dorpjes tegen voor een kop koffie of ´s middags een kop soep. Ik probeer altijd ´s morgen eet- en drinkvoorraad voor onderweg mee te nemen. Ik probeer voor 8 uur onderweg te zijn, maar dat wil niet altijd lukken als het hotel laat is met het ontbijt.
Over het algemeen kom ik nog weinig lopers tegen. In de Wutanschluch was het (zaterdag) wel druk. Ik heb ook verhalen gehoord dat het op E5 door de Alpen erg druk kan zijn. Termen als "filelopen in ganzepas" werden daarbij gebruikt. Dat vind ik geen prettig vooruitzicht. Ik ga het vanzelf meemaken en me er voorlopig niet druk over maken. De lopers die je tegenkomt zijn erg geïnteresseerd. Overigens zijn die lopers sowieso wel een erg sociaal volkje (zoals jij weet).
1 opmerking:
Hey Cees,
Ik zie dat je al een heel eind bent opgeschoten. Lees met veel plezier je reisverhaal.Zeker nadat we elkaar ontmoet hebben in de Memminger hutte en een prachtige avond met elkaar hebben doorgebracht. Nog veel stapplezier en kom goed in Rome. Groetjes.
Vanwege Walter en Gerda (2 van de belgen uit Kapellen)
Een reactie posten