Hinterzarten

Ik zit nu in een klein intercafeetje in Hinterzarten. Ik had niet verwacht deze internet-faciliteiten hier aan te treffen en dus kan ik het niet laten om mijn mail te checken (altijd leuk iets van het thuisfront te lezen) en weer want aan de weblog toe te voegen.
Hinterzarten ligt 32 km wandelen en 800 meter (1200 meter stijgen 400 meter dalen) hoger dan Freiburg. Het is hier in het Zwarte Woud erg mooi, met mooie uitzichten en plekjes. vandaag ben ik door de Ravennaschlucht gekomen. Ik wil er een foto van uploaden, maar dat gaat hier weer niet. Dus die houden jullie tegoed.

Reacties
Ik begrijp uit diverse reacties dat veel mensen commentaar in willen geven maar dat het erg moeilijk is om dat ook uiteindelijk in te voeren. Arie heeft in een vorig commentaar een korte handleiding opgenomen en deze herhaal ik hier voor de duidelijk nog even (met een paar kleine aanvullingen mijnerzijds):

• Als je op Comments klikt dan kun je in het blauw omkaderde veld je verhaal intikken.
• Bij "Choose an identity" kun je het beste het rondje voor Other aanklikken en vervolgens je naam in het vakje achter "Name", zodat ik en de andere lezers weten wie je bent. Het veld "Your web page" kun je leeg laten.
• In het veld "Word verification" tik je de kromme letters en cijfers over die daarboven in rood zijn aangegeven. Dit veld is nodig om te voorkomen dat anders de weblog wordt misbruikt door automatische reklamegeneratoren. Die zijn misschien wel slim maar kunnen geen kromme letters overtypen.
• Door te klikken op "preview" krijg je dan te zien hoe de tekst, die je hebt ingetypt, op de website wordt weergegeven (geel kader).
• Daarna kun je in het oorspronkelijke (witte) kader de tekst nog aanpassen en eventuele typefouten corrigeren.
• Druk dan weer op "preview" om de gewijzigde tekst te bekijken. Dit aanpassen kun je zo vaak herhalen als je wilt.
  

Als het niet lukt kun je altijd nog een email aan mij sturen naar het volgende adres. cees@vanbeek.com
Ik zal dan alsnog je commentaar aan de weblog toevoegen.

Gedicht
Van Geertrude Kouwe kreeg ik het volgende gedicht van Catharina Visser dat ik heel mooi vind en van haar mag overnemen:

pelgrim

wat zich gaandeweg volgrekt
in de ziel van de pelgrim
is niet een toenemend verlangen
naar het bereiken van zijn reisdoel
niet het vinden van de heilige
aan het einde van zijn bedevaart
maar zijn overgave aan de ruimte
aan de kiezels op zijn pad
zijn besef van niet-weten
zijn afdalen in de leegte.

zijn voeten worden zijn vrienden
de regen bepaalt zijn lijden
zijn angst wordt gericht
naar de honden langs de weg
het vele legt hij af
en hij rust in het Ene.
al trekkend komt hij nergens
voortgaand bereikt hij niets
maar zijn vreugde neemt toe
om een bloem en een krekel
om een groet en een onderdak.

Zijn reisdoel en zijn thuis
vloeien samen aan de horizon
hemel en aarde vinden elkaar
op het kruispunt van zijn hart
het heilige verdicht zich
in de dieren en de dingen
zijn aankomst ligt geborgen
in de wijsheid van het Zijn.

Catharina Visser

Commentaar van Jos van Wunnik
Jos van Wunnik (inderdaad een broer van Mieke)
stuurde mij naar aanleiding van mijn ervaring op 15 augustus (Maria
feest) een mail met o.a. de volgende tekst:

Mariahemelvaart/Marialichtmis, een bijzondere dag om te beginnen:
Van oorsprong het heidens oogstfeest Imbolc (rond de buik). Dat je mag
oogsten wat tot nu toe in het verborgene gerijpt is, al lopend rond de
buik van moeder aarde!
Het lichtfeest (kaarsen) ook van de reiniging van de Heilige Maagd. Is
wandelen ook niet een soort reiniging, loskomen van alle beslommeringen
van het kleine ego en het daaraan verbonden geklets in je hoofd dat
nooit eens het NU tot onderwerp zal hebben, hooguit als concept...
Ik hoop dat je veel NU mag beleven, of dat nu taai stokbrood, regen of
ochtendzon inhoudt.
En dat "Rome" aanwezig mag zijn in iedere stap op de aarde.
Dat je adem samen mag gaan met de adem van de aarde.
Ik leef met je mee en ben benieuwd naar de komende dagen.