Gubbio

Gisteren ben ik na twee flinke etappes (37 en 29 km met flinke hoogteverschillen) aangekomen in Gubbio. Gubbio ligt hemelsbreed ruim 30 km ten noorden van Assisi. Gubbio is een hele oude stad met een Romeins amfitheater (iets kleiner formaat dan het theater van Verona). Het huidige historische centrum dateert uit de middeleeuwen. Gubbio ligt op de steile hellingen van de Monte Ingino. De kerken, paleizen en huizen zijn allen opgetrokken uit de wit-grijze kalksteen uit die berg. Met kerstmis wordt deze berg versierd met lampen, zodat het lijkt op een enorme kerstboom ("de grootste kerstboom van de wereld"). Ik hoop zondagavond in Assisi aan te komen. Dan is het nog ca. twee weken wandelen naar Rome....

Overnachten in Stia
Vorige week kwam ik in het klein plaatsje Stia aan. Stia beschikt slechts over één hotel. Toen ik me daar meldde bij de receptie bleek het hele hotel voor die nacht volgeboekt te zijn. De aardige signora van die receptie kreeg een goede ingeving: zij belde de plaatselijke pastoor: Don Carlo. Deze heeft de beschikking over een "Domus Pacis": een soort jeugdherberg voor goede doeleinden. Deze kwam na 5 minuten opdraven en nadat hij zich had overtuigd van mijn goede pelgrim-doeleinden kreeg ik de sleutels van een mooie kamer in het betreffende pand. De vergoeding voor deze dienst mocht ik zelf vaststellen. Hiermee wil ik maar zeggen: er zijn nog steeds veel hele goede mensen op deze wereld.

Strada bianca
De meeste wandelwegen in Toscane en Umbrië gaan over zogenaamde "strada bianca" (letterlijk vertaald: witte weg). Deze gaan meestal naar een ver afgelopen boederij of verbinden een gehucht met de gewone wegennet van asfalt. Een strada bianca is opgebouwd uit steenslag (dat hier natuurlijk direct en ruim voorhanden is) aangevuld met wat klei om het geheel houvast tegeven. Vaak zitten er tussen de steenslag nog grote meer of minder afgeplatte stenen.
Soms geeft dat een goed resultaat: een redelijke vlakke weg. Maar meestal is het een hobbelig en stekelig geheel, waar alleen een jeep of een tractor zijn weg goed op vindt. Dat betekent dat het moeilijk lopen is en als het even kan wijk ik dan ook uit naar de berm, waar je op gras (of onkruid) kunt lopen. Mocht je de pech hebben dat er een auto of tractor passeert dan blijf je in een stofwolk achter. Als je op bijgaande foto klikt krijg je een goed beeld van de kwaliteit van zo'n weg.
Monte Casale
Op mijn reis kwam ik ook langs het klooster van Monte Casale. In dat klooster heeft Franciscus op doorreis van en naar Assisi menig maal de nacht doorgebracht. Het wordt nu nog bewoond door drie monikken die daar leven als een kluizenaar. Daar in buurt heeft hij ook drie rovers bekeerd, die daarna intraden in het klooster. De schedels van die drie monikken (ex-rovers) worden er nog bewaard als relikwie. In de kapel van dat klooster trof ik deze oude piëta aan. Met name de gezichtsuitdrukking van Maria is zeer indrukwekkend. Het schijnt dat Leonarda da Vinci door deze piëta is geïnspireerd voor het maken van zijn wereldberoemde piëta.

Gubbio en Franciscus
Franciscus is ook regelmatig in Gubbio geweest. Het verhaal gaat dat in zijn tijd de plaatselijke bevolking werd geterroriseerd door een bloeddorstige wolf. Franciscus heeft toen deze wolf getemd, waarna de wolf en de bevolking op voorspraak van Franciscus vrede sloten. Het standbeeld op bijgaande foto naast de kerk "San Francesco" refereert aan deze gebeurtenis.