De laatste drie dagen waren heel inspannend maar ook heel mooi. Inspannend omdat ik heel veel hellingen heb bestegen, maar ook weer afgedaald (minstens net zo moeilijk). Ik heb hier en daar wat foto´s gemaakt maar dit internetcafé heeft geen mogelijkheden om foto´s uit het toestel te peuteren. Dus jullie houden wat te goed.
Viehscheid
Dinsdag kwam ik door Oberstdorf. Het meest zudelijke plaatsje van Duitsland. Als je weblog goed gevolgd hebt dan blijkt dat ik (in Bregenz) even in Oostenrijk ben geweest en daarna weer de grens naar Duitsland ben overgestoken. In Oberstdorf is gisteren (woensdag 13 september) het Viehscheid feest gehouden. Misschien hebben Jos en Maria er nog wat van meegekregen. Het Viehscheid is een oude jaarlijks terugkerende gebeurtenis, wanneer al het vee van de alpenweiden naar beneden wordt gehaald en in een grote wei bij elkaar wordt gebracht. Daar haalt dan iedere rechthebbende boer zijn eigen vee eruit en zet het thuis op stal. Uiteraard was dat vroeger bij uitstek de gelegenheid om als boeren onder elkaar onder het genot van een Zuid Duits biertje en dito worst bij te praten.
Inmiddels heeft de plaatselijke middenstand dit fenomeen helemaal overgenomen en er een grote toeristische happening van gemaakt. Ik kwam (toevallig ?) langs het feestterrein en daar waren de voorbereidingen in volle gang. Er was een grote feesttent (minimaal 1 ha) opgetrokken en het bier werd met tankauto´s aangevoerd. Koelwagens met worsten en andere etenswaren stonden in een file om gelost te worden. Op een klein hoekje van het feestterrein was ook nog plek gereserveerd voor de koeien en kalveren van de alpenweiden.
Wandelen in de bergen

Overnachten in een berghut

Bij aankomst ben je meestal redelijk moe en bezweet en wil je je wel opfrissen. Voor een warme douche (mits beschikbaar) van 4 minuten moet een munt gekocht worden (€ 2,50). Als er geen warme douche is kun je altijd nog douchen met gletscherwater. Bier en andere dranken zijn in overvloed aanwezig. De warme hap bestaat alleen uit lokale gerechten (bijv. 2 grote knödel met goulash) en wordt geserveerd tussen 17:30 en 20:00.
Kamers met één bed bestaan niet. Je slaapt altijd in een zaaltje met 4 of 5 personen in een stapelbed of je slaapt in het grote "lager" (goedkoper), maar dan kan het zijn dat je met 50 man op een zaal slaapt. Bovendien moet je dan ook een slaapzak en matras meebrengen. Ik kies dus altijd voor een "kleinere" kamer, waar je alleen een lakenzakje nodig hebt (heb ik voor de gelegenheid gekocht). Je nachtrust wordt voor een groot deel bepaald door het gedrag van je kamergenoten. Tot nu toe heb ik daar heel veel geluk mee gehad (of misschien is het standaard zo). Om 10.00 uur ´s avonds gaat het licht uit (Hütteruhe) en vanaf 6 uur ´s morgens gaat iedereen uit de veren. Vaak is er al vanaf zes uur een (redelijk spartaans, maar wel voedzaam) ontbijt anders wel vanaf half zeven.
Ik ben inmiddels lid geworden van de DAV (Deutschen Alpenverein). Hiermee krijg je 50% korting op de overnachtingsprijzen op alle hutten en refugio´s in heel Europa. Ik ben benieuwd hoeveel Nederlanders lid zijn van de DAV.
Belgen

1 opmerking:
Beste Cees,
Op het moment dat ik dit commentaartje schrijf ben je waarschijnlijk ergens in de buurt van de Oostenrijkse/Italiaanse grens. Van Jos een telefonische bevestiging gehad dat je in blakende gezondheid bent aangetroffen. Jos en Maria hebben tijdens hun rondje Bodensee de paal op de pier in Konstanz teruggevonden, waar jij je als “bewijs” met een krant (waarvan de datum niet te lezen was) hebt laten fotograveren. De krant lag er overigens niet meer.
Je verhalen lezende kom ik snel in de verleiding te denken van “Cees zal na een paar dagen wel weer een flink aantal kilometers opgeschoten zijn”. Maar natuurlijk moet elke kilometer wel gelopen worden en elke 100 meter stijgen en dalen gaan ook niet vanzelf. Ik ben trouwens benieuwd of je tijdens de etappes tussen de berghutten nog met mensen hebt samengelopen.
Van het Vitesse front kan ik je helaas geen opbeurende dingen vertellen Op 10 sept. kansloos met 3-0 verloren van Ajax (uit) en gisteren (16 sept) in de extra tijd met 0-1 verloren van NAC.
Een rommelige wedstrijd met veel gele kaarten. Snel vergeten dus.
Ik wil wel graag eindigen met iets heel positiefs. We vinden namelijk dat Mieke tijdens jouw afwezigheid een heel eigen “weg naar Rome” aan het afleggen is en dat ze daar, net als jij, heel prima mee bezig is.
Groetjes van Arie & Froukje
Een reactie posten