Amance

Overnachten (deel 2)
Vandaag ben ik aangekomen in Brin sur Seille (midden in Lotharingen). Volgens mijn documentatie moest er een gite d'etappe zijn. Het adres heb ik ook gevonden, maar de mevr. was zelf op vakantie. Bus stopt er niet dus dan maar liften naar een plaatsje waar - volgens de behulpzame dorpsgenoten - wel een hotelletje is (Champenoux). Ook dit hotelletje was gesloten wegens vakantie. Waarom nemen die franse logies-faciliteiten nou vakantie tijdens het hoogseizoen?

Ik ging naar de bushalte (met de bus naar Nancy, 10 km verder) en werd prompt aangeschoten door een oud vrouwtje. De bus kwam pas over twee uur en ze nodigde me uit om bij haar in de tuin te wachten. Ik kreeg eten en drinken en raakten al snel aan de praat ( zo goed als dat gaat in mijn steenkolen frans).
Ik kreeg haar hele persoonlijke verhaal te horen. Ze was blij dat ze weer eens met iemand kon praten. Ze vroeg me of ik voor haar in Rome een goed woordje in de St.Pieter wilde doen.

Uiteindelijke regelde ze voor mij dat een nog hele jonge vriend van haar mij kwam ophalen en afzetten bij een gites in een ander dorp. Ook deze bleek gesloten, waarop de vriend mij uitnodigde om bij hem en zijn vriendin te overnachten. Ik werd - in mijn ogen - vorstelijk onthaald. Met de lokale specialiteit Quiche Lorraine, een heerlijk kaasplankje en tot slot zelf gemaakte "tarte mirabelles".
In zijn vrije tijd schildert hij. Hij probeert het wel te professionaliseren Als je zijn website wil zien klik dan hier.
Bij hem zit ik nu achter zijn PC deze weblog te schrijven, terwijl hij vanavond met zijn schilderijen op Place Stanislav (mooi plein!!!) in Nancy staat.
Morgen zet hij me weer af in Brin sur Seille. Waar vind je in deze tijd nog zo'n gastvrijheid? (dit klinkt wel heel bezadigd)

Vriendelijke mensen
Zoals ook uit bovenstaand verhaal blijkt zijn het hier - zeker in de kleine plaatsjes - heel vriendelijke mensen. Het doet me erg een de Engelsen denken. Ze groeten je en als je even stilstaat en onderzoekend om je heenkijkt heb je binnen enkele minuten iemand naast je die vraagt of hij/zij je kan helpen. Dat ben ik van de meer zuidelijk gelegen delen van Frankrijk niet gewend. Verder zal ook wel een rol spelen dat een reiziger alleen eerder hulp krijgt dan een stel of een groep.

Het weer
Er zijn meer mensen die denken dat ik afgelopen week zowat verdronken ben in de vele regen die hier gevallen is. Maar ik heb erg veel geluk gehad. Tot donderdag heb ik geen regen gehad. Dat wil zeggen er vielen wel buien maar alleen op plaatsen waar ik net weg was of nog moest komen. Ook 's nachts heeft het wel geregend. Toen ik donderdag mijn hotelletje (toen was er wel een) binnenstapte, begon het na 1 minuut gigantisch te onweren. Daarna heeft het tot de volgende dag 8 uur aan een stuk door flink geregend. Ik ben die dag om 7:00 uur in mijn poncho vertrokken en kon die na een uur dus weer uitrekken. Vanaf dat moment heb ik alleen maar mooi weer gehad: ca 20 °C, zonnetje, wolkjes en geen regen. Dus mij hoor je niet klagen over het weer.