Ferrara

Vanmiddag ben ik de rivier de Po overgestoken en heb ik mijn rugzak afgedaan (en tijdelijk achtergelaten) in een hotelletje in Ferrara; een stad van gelijke groote als Arnhem (135.000 inwoners). De stad kende zijn hoogtepunt rond 1500 en heeft om deze reden een groot oud centrum met veel kastelen, villa's en kerken. Ik heb nog niet alles gezien (zal me ook niet lukken), maar wat ik ervan gezien gezien is zeker de moeite waard.

Italianen en hun huis
Iedere Italiaan die een beetje geld heeft, koopt een huis (of laat er een bouwen) aan de rand van de stad en zodra het klaar is (of als ze nog aan het bouwen zijn) wordt er een groot hek omheen gezet. Er komt ook een poort die automatisch en op afstand kan worden geopend en gesloten. Om de bewaking helemaal compleet te maken wordt een waakhond aangeschaft die bij iedere voorbijganger die niet in een auto zit aanslaat. Zo word ik regelmatig tijdens mijn reis door Italië (en dan met name de PO-vlakte) begeleid door een vals klinkend hondenkoor.
Ook de bakker komt niet binnen de veilige omheining. De meeste poorten zijn dan ook - naast een bel, een afstand video en een brievenbus - voorzien van een kastje met het opschrift PANE, waar de bakker de dagelijkse verse bestelling in deponeert.

Jachtseizoen
Dit weekend is in Italië het jachtseizoen weer begonnen. Dat was duidelijk te horen (regelmatig wordt er geknald) en te zien. Je kunt je afvragen wat je het beste op je bord kunt krijgen (als geen vegetariër bent, wat dat is natuurlijk het allerbeste):
- vlees uit bio-industrie,
- een kluifje van scharrelvee of
- een stukje wild.
Hoewel we met zijn allen flink te hoop lopen tegen het jagen op wild, is wild eigenlijk het enige "vee" dat volgens mij met het predikaat "scharrelvee" mag rondlopen.